Na 50 pagina's heb ik kennisgemaakt met tientallen personages die geen van allen eendimensionaal zijn

Gisteravond heb ik me voor het eerst sinds ik hier ben zitten vervelen. Ik was rond half acht thuis uit mijn werk, maakte het avondeten (paksoi tikka masala met cashewnoten en naanbrood) terwijl ik Friends keek, en at terwijl ik nog meer Friends keek (The one with the Embryos uit seizoen 4, een van mijn favoriete afleveringen).

Na het eten werk ik soms nog wat of ik skype met Paul, maar als ik liever televisie* kijk dan is mijn beste optie meestal Pauw en Witteman van de vorige avond (behalve op vrijdag natuurlijk want dat is mijn vaste Wie is de Mol-avond). Daar had ik nu geen zin in dus het leek me een goed moment om een BBC-serie uit te proberen die ik nog niet kende.

Op de radio had ik veel gehoord over Ashes to Ashes en mijn nieuwsgierigheid was gewekt. Helaas bleek de serie niet meer via de site van BBC 3 beschikbaar. Van een andere BBC-serie, Being Human, had ik veel reclame in abri's gezien. In de trailer zaten echter al meer weerwolven dan goed is voor mij, dus hier zag ik vanaf.

En dus ging ik vroeg naar bed met mijn nieuwste aanwinst: The girl who kicked the hornests' nest van Stieg Larsson (deel 3 van de Millennium-trilogie). Na 50 pagina's heb ik kennisgemaakt met tientallen personages die geen van allen eendimensionaal zijn. Fantastisch. Een hele verbetering na dit Amerikaanse boek dat ik slechts heb uitgelezen om eerder aan Larsson te kunnen beginnen.

* Ik heb geen televisie dus met televisie kijken bedoel ik televisieprogramma's kijken via internet.