Op de valreep nog wat fijne muziek voor de liefhebbers

Morgen ga ik weer naar huis, fijn terug naar Paul. Op de valreep nog wat fijne muziek voor de liefhebbers.

1. Amerikaanse kwaliteitsmuziek van Foo Fighers: Rope.
2. Een top-guilty pleasure van Take That: Kidz (even doorspoelen naar 0'42'' voor het meest aanstekelijke deel)
3. En tot slot mijn absolute favoriet van de BBC Radio: Noah And The Whale - L.I.F.E.G.O.E.S.O.N.

Een goede afsluiting van de collegereeks

In het tweede en derde college bleek het niveauverschil tussen de masterstudenten onderling erg groot: er zijn informatici, wiskundigen, taalwetenschappers en zelfs vertalers. Die laatste hebben sinds de middelbare school geen wiskundige formule meer voorbij zien komen. Sommige onderwerpen van mijn colleges zijn lastig om uit te leggen aan studenten zonder enige wiskundige notie. Nu ben ik wel gewend aan een gemengd publiek; dat is in Nijmegen niet anders. Maar de taalwetenschappers in Nijmegen die mijn vakken volgen, zijn heel gemotiveerd om alles te snappen. Sommige van de studenten in de groep hier geven daarentegen erg weinig respons in de colleges.

Vorige week woensdag was ik teleurgesteld. De helft van de studenten had wat ik maandag verteld had begrepen en onthouden, de andere helft zat me apathisch aan te kijken als ik ze een vraag over het vorige college stelde. Ik hoopte door ze elk persoonlijk de beurt te geven over de opdrachten die ze hadden moeten doen, zover te krijgen dat ze die keer daarop wel hun huiswerk zouden doen (helaas is niets hier verplicht dus je kunt ze er niet op afrekenen als ze niets doen).

Of het door mijn schoolse methoden is gekomen, of mijn mededeling van maandag dat ik teleurgesteld was in hun participatie, of door het onderwerp van de colleges deze week, ik weet het niet, maar gisteren deed het merendeel van de studenten actief mee in het college. Er ontstond zelfs een levendige discussie over het paper dat één van de betere studenten presenteerde. En de meeste studenten hadden het huiswerk gemaakt. Een hele opluchting, en een goede afsluiting van de collegereeks.

Wolverhampton, Birmingham en Stratford-upon-Avon

Afgelopen vrijdag en zaterdag waren Eus en Jan-Willem hier. Ze hadden vijf dagen Engeland geboekt, waarvan twee dagen bij mij in Wolverhampton. Ik nam ze mee naar een aantal van mijn favoriete plaatsen: in Wolverhampton waren dat de kerk, de art gallery (waar een interessante tentoonstelling over de jaren 60 was), het winkelcentrum en de Costa Coffee. 's Avonds maakte ik couscous met pompoen en paddenstoelen, met daarbij een Wolverhamptons biertje.

Op zaterdag namen we de trein naar Birmingham, waar we eerst koffie dronken bij de Costa in de Waterstones. We maakten een wandeling langs de canals, en aten een broodje (Veggie Delite/Meatball sub) bij de Subway. Daarna namen we de trein naar Stratford-upon-Avon. Ik was daar vorig jaar met Paul geweest; in de vroege voorjaar is het er aangenaam toeven omdat het massatoerisme dan nog niet gearriveerd is. Het museum in het geboortehuis van Shakespeare was alsvanouds goed, en dit keer was ook de kerk open waar Shakespeare gedoopt is.

Terug in Wolverhampton aten we bij het goede Thaise restaurant waar ik eerder met Prof. Mitkov was geweest. Daarna gingen ze naar hun hotel, en ik naar huis, waar ik met mijn huisgenoten een zombie-film keek die zo slecht was dat hij weer goed was.

Pancake day en internationale vrouwendag

Dinsdag was het zowel 'pancake day' als internationale vrouwendag. Pancake day is de Engelse invulling van de laatste dag voor de vasten (vastenavond). In Nederland vieren we die dag op meerdere dagen en noemen we het carnaval; in Limburg heet het 'vastelaovend'; in het Frans Mardi Gras en zo wordt het in Amerika ook genoemd. Maar hier in Engeland is het pancake day - van oorsprong omdat vlak voor de vasten nog even de zoetigheden worden opgemaakt (bron).

Pancake day bleek alomtegenwoordig: bij de ASDA waren alle ingrediënten voor pannenkoeken in de aanbieding, de BBC Radio had haar alfabetspel ingevuld met "dingen die je in een pannenkoek kunt stoppen", en mijn orkestgenoten meldden op Facebook wat voor pannenkoeken ze gegeten hadden. Ik deed hieraan mee: ik kocht voor 1 pond een fles pannenkoekenmix waar je alleen melk bij hoeft te doen, en bakte daar vijf pannenkoeken van. Vier at ik er zelf op, de vijfde werd 's avonds laat verorberd door mijn huisgenoot Marie.

Vorig jaar viel pancake day samen met het Chinees Nieuwjaar; dit jaar met internationale vrouwendag. En daarom had mijn collega Constantin voor ons allemaal narcissen meegebracht. Woensdagochtend waren ze al opengegaan: de lente is in aantocht!

Bezoek van Paul

Het kan nog zo leuk zijn om terug te zijn in Engeland, het hoogtepunt van mijn verblijf hier is toch echt het weekend met Paul. Drie nachten was hij hier. Vrijdag zijn we naar Birmingham gegaan, waar we The King's Speech hebben gezien (fantastische film). Zaterdag zijn we in Shrewsbury geweest, en zondag waren we bij een wedstrijd van de Wolves, die 3-3 speelden tegen Tottenham Hotspur. En dat was best spannend.

Terug bij de WMCB

Toen ik het repetitielokaal binnenkwam, kwam Alison meteen naar mij toe: "Heb je het gehoord? De dirigent is alwéér weggegaan." Nathalie was hoogzwanger en vroeg of ze al zwanger was toen ik de vorige keer in Wolverhampton was, zich niet realiserend dat dat al een jaar geleden is. Roy zei dat hij pas nog aan mij had gedacht omdat hij zich afvroeg waarom Nederland soms 'The Netherlands' genoemd wordt en soms 'Holland'. "Leuk dat je helemaal hiernaartoe bent gekomen om mij dat uit te leggen," zei hij grijnzend. Charlotte heeft deze week een dochter gekregen dus ik kon meteen de kaart tekenen.

De bezetting was een beetje groter dan afgelopen jaar: er was een bassist, een extra hoornist (en dat is maar goed ook want Charlotte is voorlopig nog niet terug en Rachel verwacht over zes weken een kindje), en er waren vier trombones en twee hobo's. Achter mij zat een nieuwe tenorsaxofoniste die jammergenoeg verschrikkelijk hard speelde. James de contrabassist heeft het voorzitterschap overgenomen van Claire, en het bestuur is wanhopig op zoek naar een penningmeester. Ach, sommige dingen zijn overal hetzelfde.

We speelden een hoeveelheid lichte muziek die best aardig klonk, maar Elgar's Pomp and Circumstance ging echt ongelofelijk slecht. Dat was wel een beetje gênant want de nieuwe dirigent had gevraagd: "Hoe vaak hebben jullie Pomp and Circumstance al gespeeld?" waarop iedereen uitriep: "heel vaak, echt honderden keren" Achteraf in de kroeg zei Tom dat dat waar was maar dat ze nog nooit echt gerepeteerd hadden op het stuk (en het is echt niet eenvoudig).

De terugweg op de mountainbike van Lucia viel een beetje tegen omdat de stad heuvelachtiger is dan ik had voorzien. Maar het was heel fijn om niet afhankelijk te zijn van een lift.

Wie herinnert zich het blauwe boekje nog?

Op de fiets naar de repetitie

Vanavond ga ik naar de repetitie van de West Midlands Concert Band (WMCB). Ik heb de voorzitter een berichtje gestuurd op Facebook en ze antwoordde me dat ik welkom ben maar dat ze vanaf vanavond wel weer een nieuwe dirigent hebben. Toen ik hier vorig jaar was, maakte ik het vertrek van dirigent Graig mee. Na een periode met interims hadden ze een goede dirigent gevonden waar ze heel positief over waren, maar die moet helaas alweer afscheid nemen wegens andere verplichtingen. Dus vanaf vandaag staat er weer een nieuwe dirigent voor.

Vanaf waar ik nu woon is de repetitielocatie niet eenvoudig te bereiken met de bus: ik moet in het centrum overstappen. Daarom ben ik blij dat ik vanaf vandaag Lucia's fiets kan lenen. Fietsen is hier niet gebruikelijk; er zijn weinig fietspaden en fietsers hebben lichtgevende hesjes aan. Maar vanavond fiets ik de vier en een halve kilometer naar de repetitie, en terug!

Colleges van drie uur

Colleges duren hier drie uur. In Nijmegen ben ik gewend aan twee keer drie kwartier dus toen ik gistermiddag van twee tot vijf college had gegeven was ik behoorlijk moe. De collegereeks wordt gevolgd door twaalf masterstudenten voor wie alle bijeenkomsten verplicht zijn, en een paar promovendi die naar eigen inzicht colleges kunnen bijwonen.

Het college van gisteren, ('text categorization'), was voor mij meteen het lastigst omdat ik al wel ruime onderzoekservaring met het onderwerp had maar het geen onderdeel is van de mastercolleges die ik in Nijmegen geef. Ik had van Lucia de (90) slides gekregen die ze vorig jaar behandeld had, en heb de inhoud daarvan grotendeels overgenomen. De studenten bleken de wiskunde en theorie die er in zat gelukkig goed te kunnen volgen, en ik kreeg ruim voldoende respons uit de zaal.

Van de komende vijf colleges is er nog één over een onderwerp waar ik niet eerder college over heb gegeven ('cross-lingual information retrieval'); de andere vier zijn vertrouwde onderwerpen.

Google Nieuws is een voorbeeld van automatische tekstclassificatie

Een leven zonder radio

Vanmorgen toen ik wakker werd, dacht ik: "wat mis ik?" (behalve Paul dan). Een half uur later wist ik het: de radio! Ik heb hier geen radio en mijn internetverbinding is te traag voor streaming internetradio. Ik ben gewend om wakker te worden met de radio en hem de hele dag aan te laten staan. Op mijn kamer heb ik wel een televisie met vijf zenders. Net had ik een uurtje BBC One op de achtergrond aan staan maar na een veel te lang nieuwsbericht over de koninklijke familie en een zaterdagochtend-kookprogramma heb ik besloten om de internetradio nog een kans te geven.

The black country is er het afgelopen jaar niet mooier op geworden maar ook niet noemenswaardig lelijker

Na een vlucht van slechts een uur kwam ik aan op het vliegveld van Birmingham. Ik weerstond de verleiding tot een koffiemoment bij Costa Coffee maar kocht wel een Veggie Delite bij de Subway op het station. Die at ik op in de trein naar Wolverhampton. The black country is er het afgelopen jaar niet mooier op geworden maar ook niet noemenswaardig lelijker. Ik nam een taxi naar mijn kamer in Whitmore Reans en haalde mijn sleutel op bij de winkel van de huisbaas: een 'wine shop' waar alcohol, snoep en dvd's verkocht worden.

Mijn huisgenoten waren alle drie thuis: Natascha en Wilker, tevens collega's in mijn onderzoeksgroep, en Marie. Mijn kamer zag er goed uit. Er is niet alleen een bed en kastruimte maar ook een bureau met een goede bureaustoel en een wastafel. De douche zit achter een kastdeur; Natascha gebruikt vanuit haar kamer dezelfde douche.

Nadat ik had uitgepakt ben ik naar de ASDA gelopen voor boodschappen. Daar was het ongelooflijk druk - vorig jaar kwam ik er alleen 's avonds dus toen heb ik niet veel gemerkt van de vrijdagmiddagspits. Ik kocht drie tassen met boodschappen: alle badkamerproducten die ik de komende drie weken nodig zal hebben, keuken-essentialia (cereal, thee, pasta, rijst, olijfolie, basilicum, koriander) en boodschappen voor het weekend.

Om bij te komen van de reis heb ik op mijn kamer één aflevering van HIMYM gekeken en toen ben ik naar de universiteit gelopen. Mijn collega Lucia is vandaag jarig en trakteerde om vier uur zoete en hartige hapjes, zoals gebruikelijk. Mijn werkplek was net als vorig jaar meteen in orde en zojuist heeft Constantin me wat informatie gegeven over de colleges die ik komende week ga geven. Dit weekend ga ik me daar maar eens goed op voorbereiden...

Terug naar Wolverhampton!

Over twee weken is het zover: dan ga ik voor drie weken terug naar Wolverhampton. Dit keer niet om onderzoek te doen maar om college te geven. Ik ga als gastdocent in de International Masters in Natural Language Processing and Human Language Technology zes colleges geven in de cursus Machine Translation and other NLP Applications. Op die manier kan ik ervaring opdoen met grotere groepen studenten dan ik hier in Nijmegen gewend ben. Ik vind het spannend maar heb er ook veel zin in.

Ik heb een kamer gevonden via de universiteit: een particulier kamerverhuurbureau met accommodaties voor buitenlandse studenten en onderzoekers. Hieronder zie je een foto van het huis waar ik kom te wonen op Google Maps. Ondanks dat ik douche en wc deel met huisgenoten, zijn de voorzieningen uitstekend: draadloos internet en een volledig uitgeruste keuken met wasmachine en droger. De locatie is redelijk: voor Engelse begrippen op loopafstand van mijn werk, al zou ik in Nederland voor die afstand (bijna 2 km) zeker de fiets pakken.

Paul komt natuurlijk weer een weekend langs, en op 6 maart gaan we naar een thuiswedstrijd van de Wolves (die helemaal onderaan staan in de competitie) tegen Tottenham Hotspur. Ik heb net via internet de kaartjes gekocht!