Het is bijna Pasen en de campus is uitgestorven

Ik ben terug in Wolverhampton na vier dagen ECIR. Het is bijna Pasen en de campus is uitgestorven. Op deze ene werkdag zou ik heel erg veel doen, maar nadat ik mijn mailachterstand had weggewerkt en de nodige administratie had gedaan was het al lunchtijd.

Vanmorgen heb ik een fijne blauwe capuchontrui van de Universiteit van Wolverhampton gekocht en tussen de middag een fancy koffiebeker met deksel. Dit laatste was een suggestie van mijn collega Lucia: "dat zou voor jou wel handig zijn, aangezien je altijd zo knoeit met die plastic bekers."

Morgen ga ik voor een paar dagen met Paul naar Londen. Een fijne Pasen allemaal!

We kregen een rondleiding en mochten daarna plaatsnemen aan tafel, waar papiertjes klaar lagen met daarop de "ECIR Blechley Banquet Quiz"

Zondagavond at ik samen met Veronika en Alan, die ik bij de workshop had ontmoet, in 'Ye Olde Swan', de lokale pub van Woughton on the Green. Eigenlijk was het geen pub maar een restaurant met een bar erin - een gastropub noemen ze dat hier. Het eten was erg goed.

Op maandag, de eerste echte conferentiedag, ontmoette ik veel oude bekenden waaronder een aantal collega's uit Nederland: Claudia en Robin uit Enschede, Manos, Rianne en Krizstian uit Amsterdam en Maarten uit Delft. Ze complimenteerden mij allemaal met mijn proefschrift - en dan vooral met de kaft, want het is goed gebruik dat wij alleen voorwoorden van proefschriften lezen en de kaft kritisch bekijken.

Conferenties zijn slopend: de hele dag naar presentaties luisteren, veel bekenden ontmoeten, veel nieuwe kennissen maken en ondertussen zo veel mogelijk werk gedaan krijgen. Aanstaande maandag (Tweede Paasdag) zijn er deadlines voor twee workshoppapers waarvan ik co-auteur ben en volgende week woensdag moet de herziene versie van het paper dat hoofdstuk 5 van mijn proefschrift is naar het journal gestuurd worden. Dat betekent een aantal extra experimenten, analyses en nieuwe stukken tekst. Gelukkig kan ik  rekenen op de hulp van mijn co-auteurs in Nijmegen.

Maandag en dinsdag waren dus behoorlijk enerverend; en op dinsdagavond volgde het gebruikelijke 'banquet'. Dit diner werd gecombineerd met een uitje naar 'Bletchley Park', waar Alan Turing samen met een heleboel andere mensen de enigma-code kraakte in de Tweede Wereldoorlog. We kregen een rondleiding en mochten daarna plaatsnemen aan tafel, waar papiertjes klaar lagen met daarop de "ECIR Blechley Banquet Quiz".

Deze quiz, bestaande uit vijf code-achtige puzzels, was opgesteld door de hoofdsponsor: de GCHQ, de Engelse geheime dienst. Mocht je zin hebben in puzzelen, los dan deze twee puzzels op:

1. Construct a 5-by-5 word-search grid so that the numbers ONE to EIGHT can be read either horizontally, vertically or diagonally in the grid.
4. What is the answer to this mysterious coded message?
FDIP PQXGODGT LQGLD KSPJ RNPJ GRVNG

Update op woensdag: alle vijf puzzels vind je op deze foto. De twee foto's erna laten onze oplossingen zien. We waren het winnende team!

Maarten, Rianne en Guido; Maarten leest de ingewikkelde puzzels

(Vraag 1 hebben Krizstian en ik kunnen het probleem oplossen met 150 regels php-code. Anderen zijn simpelweg blijven proberen en kwamen er ook uit. Vraag 4 was frustrerend genoeg veel ingewikkelder dan alle opties die ik in eerste instantie probeerde. Ook hierbij heeft een script ons geholpen. Succes!)

Een paar dagen op een kamer zonder internet en zonder Friends; dat moet ik kunnen overleven.

Ik ben een paar dagen in Milton Keynes voor een conferentie. Milton Keynes is het Almere van Engeland: een stad bedacht in de jaren 60 zonder enige uitstraling of historie, die bestaat uit een aantal verspreid liggende dorpen. Voer voor planologen dus, maar ook de locatie van de Open Universiteit, waar dit jaar de ECIR conferentie gehouden wordt.

Het is minder dan anderhalf uur met de trein van Wolverhampton naar Milton Keynes. Toch kwam ik zaterdagavond laat aan omdat een avondtrein veel goedkoper was dan een middagtrein (het gevolg van de privatisering van de spoorwegen). Ik had een kamer geboekt in de Apple Tree House, een Bed & Breakfast in Woughton on the Green, een van de dorpen van Milton Keynes.

Woughton is een prachtig, uitgestrekt, groen dorp waar je veel vogels hoort fluiten. Mike en Sheila, de eigenaren van de Apple Tree House, heetten mij welkom en lieten me mijn sfeervolle kamer zien. Ik was enigszins voorbereid op de ontdekking dat er geen draadloos internet was maar ik kreeg een grotere shock toen bleek dat mijn nieuwe Friends-dvd's niet gelezen worden door mijn laptop (thuis kijk ik altijd tv en dvd's op de desktop-pc van Georgiana want die heeft en 17''-scherm en zo kan ik ondertussen mijn laptop gebruiken voor andere dingen). Slik. Een paar dagen op een kamer zonder internet en zonder Friends; dat moet ik kunnen overleven.

Vanmorgen moest ik al voor negen uur op de universiteit zijn; heel vroeg op zondag, en helemaal aangezien vannacht de klok een uur vooruit gegaan was. Toen ik mijn kamer uit kwam, lag op de overloop de gestreepte kater Barcode te slapen, die ik natuurlijk meteen aanhaalde. Een poes in huis kan het gemis van internet wel compenseren. (Eerlijk gezegd miste ik toen wel even de gezellige logeerpoezen die we vorig jaar drie weken in huis hebben gehad.)

Sheila had roerei en toast voor mij gemaakt als ontbijt. Ik was de enige gast maar toch at ik in de eetkamer en Sheila in de keuken; dat vond ik wel vreemd. Ze vertelde dat er vanavond nog een gast arriveert, ook een ECIR-bezoeker. Het bleek een van de meest vooraanstaande onderzoekers in mijn vakgebied te zijn (voor Paul: iemand van het kaliber van Bruce Croft). Toen ik dat aan Sheila vertelde zei ze: "Hmm, dus misschien had ik hem beter de double room kunnen geven en jou de single, of niet?" Tja, bij nader inzien wel.

De wandeling naar de universiteit was erg mooi. (Ik geniet maar even van de lentezon want er is voor komende week weer sneeuw voorspeld.) Vanmorgen heb ik een presentatie gegeven in een interessante en interactieve workshop; de komende drie dagen ga ik naar anderen luisteren.

De plaatselijke pub in Woughton on the Green: Ye Olde Swan
Meer foto's op Picasa.