Nu ik wekenlang alleen pints (475 ml) heb gezien, vind ik een Hoegaarden-glas al erg klein.

De pub waar ik met collega's soms op vrijdag naartoe ga, Hogs Head, serveert wit brood met boter bij de Fish & Chips. Volgens Alex, de man van mijn collega Alison, is dat omdat sommige mensen hun friet graag tussen beboterd witbrood eten. Hijzelf bijvoorbeeld.

Alex woont al zijn hele leven in Wolverhampton."Wolverhampton is beroemd hoor," zei hij. "Ja, vanwege de Wolves," reageerde ik, "of bedoel je de stoplichten?" Hij bedoelde inderdaad de stoplichten. Wolverhampton was in 1925 de eerste stad in het Verenigd Koninkrijk met elektrische stoplichten (het bewijs). In de periode dat Alex bij de gemeente werkte werden de palen zwart en wit geverfd om dit historische feit te herinneren.

De andere pub in Wolverhampton waar ik wel eens kom, is de Roebuck. Hier ga ik op donderdagavond na de repetitie vaak wat drinken met mijn muziekvrienden. Afgelopen donderdag bestelde ik een halve pint omdat Laura en ik op tijd naar huis zouden gaan. Toen het kleine glas voor me stond, zei ik tegen Tom: "Wat een schattig klein glaasje is dit, vind je niet?" Waarop hij antwoordde: "Zijn de bierglazen in Nederland niet allemaal zo klein?" Hij had gelijk. Nu ik wekenlang alleen pints (475 ml) heb gezien, vind ik een Hoegaarden-glas al erg klein.

Wat ik verder geleerd heb donderdag is dat chips met 'grilled steak'-smaak suitable for vegetarians zijn, dat vouwwagens (trailer tents) ook in Engeland bestaan en wat een yard of ale is: iets heel anders dan een meter bier.

Princess Square in Wolverhampton, waar de eerste elektrische stoplichten van de UK stonden.

Misschien doe je nog inspiratie op of heb je tips voor uitbreiding van mijn assortiment.

In Nederland ontbijt ik samen met Paul aan tafel met een papieren ochtendkrant: NRC Next. Hier in Wolverhampton moet ik het doen met de BBC Radio en het uitzicht vanuit mijn appartement. Ik heb geen abonnement genomen op een krant, alhoewel ik de Guardian serieus overwogen heb omdat die krant goede film- en boekrecensies heeft. Maar die staan ook allemaal op hun website.

Ik heb al eerder geschreven dat ik een media- en nieuwsfreak ben. Hier is een selectie van de websites die ik volg.* Misschien doe je nog inspiratie op of heb je tips voor uitbreiding van mijn assortiment.

• Nieuws: Google Nieuws Nederland, BBC Black Country en Twitter.
• Opinie-weblogs: NRC Next, HP de Tijd en GeenStijl
• Nijmeegs nieuws: ANS, Vox en de Gelderlander
• Nerd-favorieten: PhD Comics, Wiskundemeisjes en de Taalprof
• Mijn vrienden en collega's: DieVanNederlands, Molenweg83, Loes in Newcastle en Kees in Vancouver
• En tijdelijk onmisbaar: het Wie is de Mol-forum en de Wie is de Mol-site van Erik TKS

Hier zijn drie van mijn favoriete PhD-comics:

* Als je je afvraagt hoe ik dit allemaal bijhoud zonder de hele dag te surfen in plaats van te werken: ik maak gebruik van een RSS Reader. Hierin worden nieuwe berichten van mijn favoriete sites verzameld.

"Wanneer wordt het eigenlijk lente in Engeland?"

"Wanneer wordt het eigenlijk lente in Engeland?" vroeg de uit Malaga afkomstige Maria aan de Engelse Erin. Erin dacht even na en zei toen: "soms is april al wel best aangenaam. Maar in mei wordt het echt lekker weer. Mei en juni zijn fijn; in juli en augustus regent het erg veel."

Niets nieuws voor mij natuurlijk. Een Braziliaanse masterstudent die gesolliciteerd heeft op een promotieplaats in Nijmegen vroeg of het weer in Nederland net zo is als in Engeland. "Jep, precies hetzelfde," antwoordde ik. Hij vertrok geen spier want hij wil die baan natuurlijk graag.

Afgelopen zaterdag was het op de top van de Pole Bank akelig koud: er hing regen in de lucht, het waaide hard, en er lag nog wat verdwaalde sneeuw. Paul en ik deden een wandeling van 10 kilometer vanuit het dorpje Church Stretton in Shropshire, een omgeving die populair is bij wandelaars.

Het landschap was mooier en ruiger dan wij verwacht hadden en de wandeling was erg afwisselend - met schapen. Op de top was een plateau waarop stond geschreven tot waar je zou kunnen kijken bij helder weer. Helaas was het somber weer en zagen wij niet meer dan één heuveltop verderop.

Hoe anders was dat op zondag: het was in de hele Midlands stralend weer. We namen de trein naar Birmingham en van daar naar Stratford-upon-Avon. Dat plaatsje heeft een aantal bezienswaardigheden rond één enkel thema: Shakespeare. Wij wisten bijzonder weinig van Shakespeare en nu weten we iets meer. Van zijn geboortehuis was een goed museum (met acteurs) gemaakt.

Uiteraard brachten we ook een bezoekje aan de plaatselijke Waterstones boekhandel en de Costa coffee corner, en sloten we het uitje af met een goede pizza in Birmingham. Daar besproken we onze komende vakanties: een weekendje Londen met Pasen en een rondreis in het westen van de Verenigde Staten in de zomer!

Het geboortehuis van Shakespeare in Stratford-upon-Avon

Weekend met Paul: wandelen in Shropshire en veel Shakespeare in Stratford-upon-Avon

Meer foto's op Picasa.