Nadat we een groot glas Strongbow van de tap hadden weggewerkt, genoten we extra van een bittere Stella Artois.

Mijn collega's reageerden verbaasd toen ik vertelde dat ik weer bezoek kreeg van vrienden: "Wauw, jij hebt echt aardige vrienden!" Natuurlijk heb ik die. Zaterdag kwamen Annemarie en Pieter met de trein uit Londen, waar ze twee dagen geweest waren. In tegenstelling tot Liesbeth en Bram waren ze niet uitgelachen door een conducteur toen ze hun kaartje naar Wolverhampton lieten zien.

's Middags hebben we gewinkeld en koffie gedronken bij Costa. Het hoogtepunt daarvan was het assortiment schoenen en pyjama's bij Primark: nep-uggs voor £3 en beren-jumpsuits voor volwassenen. Na een rondje door het park en de ASDA hebben Annemarie en ik 7,3 km hardgelopen, waarbij duidelijk werd dat ik al een beetje gewend ben geraakt aan het heuvelachtige parcours.

Na couscous met pompoen en champignons onder het genot van Friends, togen we naar de rock-pub Giffard Arms, die mij was aangeraden door collega's. Wat een belevenis! Motormuizen met grijze baarden, mannen met hanenkammen en tattoos, dikke vrouwen met te korte rokjes en diepe decolletés en barvrouwen met hoog getoupeerd haar en piercings. Er werd goede maar enigszins oude rockmuziek gedraaid. Nadat we een groot glas Strongbow van de tap hadden weggewerkt, genoten we extra van een bittere Stella Artois.

Op zondag namen we de trein naar Warwick. Warwick Castle staat op de elfde plaats van bezienswaardigen die je volgens Lonely Planet moet zien in Engeland (van de 15 op deze lijst heb ik er nu 7 gezien: London, the Cotswolds, Bath, Manchester, Oxford, Warwick Castle en Canterbury - meer dan de meeste Britten). De Lonely Planet had niets te veel gezegd: het kasteel was zeer bezienswaardig, prachtig gelegen op een besneeuwde heuvel met uitzicht over Warwick en ver daarbuiten. Het bezoekje was ook nog eens heel vermakelijk door het vele theater dat werd opgevoerd.

(een grotere selectie foto's staat op Picasa)