We moeten niet in Birmingham gaan rondlopen met een Wolves shirt

Eerder schreef ik het al: voetbal is cool in Engeland. Op maandag bespreken mijn collega's de voetbaluitslagen en als op zaterdag de Wolverhampton Wanderers spelen, staat de stad op zijn kop. Paul en Pieter hadden mij van tevoren al ingelicht over het belang van het Engelse voetbal dus ik had het idee opgevat om Paul voor zijn verjaardag kaarten te geven voor een wedstrijd van de 'Wolves'. De realisatie van dat plan bleek nog niet eenvoudig.

Kaarten zijn vanaf drie weken voor iedere wedstrijd te verkrijgen. Niet elke zaterdag wordt er gespeeld en Paul is slechts twee zaterdagen hier. Daardoor leek de enige optie de thuiswedstrijd tegen Manchester United op 6 maart. Maar zelfs de voetbal-nitwits weten dat 'Man United' één van de grootste Engelse clubs is. Kaarten voor die wedstrijd zijn dus heel lastig te krijgen. Ik was daarom bang dat ik Paul moest teleurstellen.

Bij de harmonie zitten een paar muzikanten met een seizoenskaart voor de Wolves. Die beloofden me dat ze zouden kijken of ze aan extra kaarten konden komen. Mijn collega Erin kent ook een paar mensen met een seizoenskaart en heeft ze afgelopen weekend een mail gestuurd om te vragen of zij me konden helpen.

Ondertussen diende zich een extra optie aan: de uitwedstrijd tegen Birmingham City op 7 februari. Dit is een belangrijke streekderby waarvoor de kaartverkoop vorige week geopend is. En zo belandde ik in een voetbaldilemma: ging ik kaarten kopen voor de uitwedstrijd tegen Birmingham of bleef ik hopen dat ik kaarten zou kunnen krijgen voor de thuiswedstrijd tegen Man United? Vandaag besloot ik: het wordt Birmingham.

De verkoop via internet bleek al gesloten dus ik schoot mijn jas aan en snelde vlug naar het stadion, waar ik in een verder leeg ticket office mijn gegevens achterliet voor de Wolves Supportersclub en twee kaarten meekreeg voor de derby in Birmingham.

Mijn collega's zijn enthousiast: dit is de wedstrijd met de beste sfeer. Ook met de meeste rellen trouwens, dus ik heb al enkele waarschuwingen ontvangen dat we niet in Birmingham moeten gaan rondlopen met een Wolves-shirt. Maar, zei Erin, waarschijnlijk ben je wel veilig omdat je geen Wolverhamptons accent hebt.

Paul met zijn Wolves-muts in Berlijn