zondag 24 januari 2010

Deze stad waar 250 duizend mensen wonen maar die toch een beetje lijkt op een dorp waar iedereen elkaar kent

Ik ben in Nijmegen. Dat is omdat ik hier morgen een conferentie heb die ik mede heb georganiseerd. Het voelt een beetje stiekem want sommige van mijn vrienden weten niet beter dan dat ik drie maanden onafgebroken in Engeland ben. Nu ben ik dus op bezoek bij Paul. Is ook wel luxe: terwijl hij het huis poetst ben ik lekker aan het werk. Het is heel fijn om elkaar in real life te zien in plaats van via Skype.

Toch voelde het een beetje vreemd toen ik gisteren vertrok uit Wolverhampton: ik ben in twee weken tijd al best gehecht geraakt aan deze stad waar 250 duizend mensen wonen maar die toch een beetje lijkt op een dorp waar iedereen elkaar kent. Een beetje zoals Nijmegen, waar je op een willekeurige zaterdagmiddag in de stad minimaal drie bekenden tegenkomt. Hoeveel mensen ken ik nu in Wolverhampton? Een stuk of 30, 40? Van de 250 duizend. En toch kwam ik gisteren tijdens het hardlopen een bekende tegen (en drie eekhoorntjes!).

Op mijn werk gaat het heel goed. Ik maak lekker lange dagen die ik zonder onderwijsverplichtingen volledig aan onderzoek kan besteden. Ik heb al een groot deel van mijn in Nijmegen opgelopen achterstand ingehaald en vrijdag ruim op tijd een deadline voor een paper gehaald. Ondertussen krijg ik van mijn nieuwe collega's en Prof. Mitkov nuttige input voor het project waar ik de komende tijd aan werk. Vrijdag heb ik ook kennisgemaakt met de stamkroeg van onze onderzoeksgroep, waar we fijn een biertje hebben gedronken vergezeld van Salt & Vinegar chips.

Het enige dat meer aandacht verdient dan het nu krijgt, is mijn proefschrift, dat nog steeds bijna af is. De conclusies moet ik nog eenmaal redigeren, het dankwoord afmaken en een punt zetten achter het ontwerp van de kaft. Dan kan het naar de drukker en ligt het lot van het boek in de handen van mijn paranimfen Daphne en Annemarie.

Tot slot enkele aanvullingen op eerdere berichten die ik geplaatst heb:
  • Ik denk dat ik niet lang meer kan ontkomen aan thee met melk. Afgelopen donderdag moest er speciaal voor mij thee worden bijgemaakt in de pauze van de repetitie omdat in alle mokken al melk was gedaan.
  • Ik heb nog geen brood gevonden dat me helemaal bevalt. Afgelopen week heb ik brood met een knapperige korst gegeten dat op zich goed smaakte maar iets te wit was om mij de vezels te leveren die ik nodig heb.
  • Ik hoorde gisteren "One Life Stand" van Hot Chip op 3FM en volgens Paul was Paolo Nutini met "10/10" ook al op de Nederlandse radio geweest. Het komt dus helemaal goed met mijn muzikale tips!

1 opmerking:

  1. Hoi Suzan,
    Klinkt alsof je het naar je zin hebt! Ik zit inmiddels ook in Engeland. Gister en vanmorgen moest er nog van alles geregeld worden, maar inmiddels zit ik in elk geval achter een computer te werken.. (weliswaar met tijdelijk account).

    Enne... die thee met melk ga ik echt niet aan, net als die vieze oploskoffie. Dan liever ff doorlopen naar de 'campus coffee', waar je gezellig kunt zitten en ook 'echt goeie koffie hebt. Ideaal brood heb ik ook nog niet gevonden: of het is te licht, of te slap en sponzig. Dus voorlopig toch maar dat sponzige brood in een broodrooster stoppen....

    groetjes
    Loes

    BeantwoordenVerwijderen