Dit kantoor lijkt op alle kantoren waar ik in Nederland gewerkt heb

Zou elk NLP-lab in Europa precies hetzelfde zijn? Dit kantoor lijkt op alle kantoren waar ik in Nederland gewerkt heb. Er zijn computers en stekkerdozen, er hangen conferentieposters op de prikborden, niemand gebruikt de archiefkasten en op lange boekenplanken staan de conferentiebundels van Coling, ACL, SIGIR en LREC. Het is hier heerlijk warm maar in tegenstelling tot het Erasmusgebouw hebben we nauwelijks uitzicht.

Mijn werkplek is uitstekend in orde. Ik klapte gistermiddag mijn laptop open, verbond de snoertjes voor internet, monitor, muis en elektriciteit die op mijn bureau lagen en kon aan de slag. Vanmorgen heb ik de waterkoker, thee en een mok gevonden. Aan die levensbehoefte is dus ook voldaan.

Mijn kamergenoten zijn: Erin, een van de twee secretaresses en ook een van de enige twee Engelsen die hier werken; Naveed, een Pakistaanse promovendus die onlangs getrouwd is en ons al zijn bruiloftsfoto's heeft laten zien; en Lucia, een jonge 'senior lecturer' die hier pas vier maanden werkt. Op de kamer hiernaast zitten zes collega's en hier tegenover vier.

De meeste onderzoekers zijn promovendi dus de groep is relatief jong. De vrouwen zijn ruimschoots in de meerderheid. Ze komen uit Oost-Europa, Hongkong, Pakistan en Brazilië. De hoogleraar (wel een man) is Prof. Mitkov. Erin beheert de agenda van Prof. Mitkov en heeft voor woensdagmiddag vijf uur een koffie-afspraak voor mij gepland. Lucia organiseert de seminars en heeft een door mij te geven presentatie ingepland op maandag 1 februari.

Jammergenoeg gaan niet veel mensen lunchen in de kantine; vandaag waren we maar met zijn drieën. Ik kon kiezen tussen fish & chips, jacket potato en vegetarische spaghetti bolognese. Aangezien ik de laatste twee gisteren al gegeten heb ben ik voor de fish & chips gegaan, die niet slecht was behalve dat de doperwtjes koud waren. Ik denk dat ik in de keuken van Georgiana ook maar even op zoek ga naar iets wat ik als broodtrommel kan gebruiken.